Writing Update 1: Η εισαγωγή

Έχει περάσει σχεδόν μία βδομάδα από τότε που τέσσερις blogger συγγραφείς πήραμε την απόφαση να καταγράψουμε στα ιστολόγια μας τη συγγραφική μας πρόοδο και απόψε είναι η δική μου σειρά να αφιερώσω σχετική ανάρτηση. Η αλήθεια είναι ότι σε αντίθεση με τη Georgia που ξεκινά τώρα το μυθιστόρημά της (οι υπόλοιποι δεν μας έχουν δώσει ακόμη στοιχεία για τα δικά τους), εγώ θα μιλήσω για ένα που γράφω εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Ο συγγραφικός δρόμος που έχει ήδη διανυθεί είναι πολύς, επομένως θα ξεκινήσω με κάποιες συνοπτικές πληροφορίες γι’ αυτό, έτσι ώστε να είναι για εσάς πιο εύκολο να με παρακολουθήσετε από δω και πέρα στα Writing Updates.

Λίγα λόγια για το πρώτο μου μυθιστόρημα…

Η ιστορία που σκαρφίστηκα τον καιρό που ήμουν ακόμη φοιτήτρια, μιλά για μία νεαρή κοπέλα που αποτρέπει κατά λάθος την εκτέλεση μιας γυναίκας. Όντας ο μοναδικός αυτόπτης μάρτυρας του συμβάντος, προσεγγίζεται από πέντε φαινομενικά ασύνδετους μεταξύ τους ανθρώπους, οι οποίοι με δόλιο τρόπο προσπαθούν να μάθουν τί ακριβώς κατέθεσε στην αστυνομία. Ο ένας από αυτούς είναι ο ηθικός αυτουργός της απόπειρας δολοφονίας, ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις έχουν δικά τους συμφέροντα ώστε να αποβλέπουν στη συγκάλυψη ή στην αποκάλυψη του συγκεκριμένου αδικήματος.

Ένα συνηθισμένο πρωινό συγγραφής

Τί έχω κάνει μέχρι τώρα…

Η ιδέα που περιέγραψα προηγουμένως ήταν μία έμπνευση που με επισκέφτηκε το 2007 με έναν άκρως απροσδόκητο τρόπο και έφτασε να πάρει μορφή πάνω στο χαρτί μόλις τον Ιούνιο του 2013. Από άποψη χαρακτήρων δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα – κυρίως γιατί οι βασικοί ήρωες της ιστορίας βρίσκονταν επί έξι χρόνια μες στο κεφάλι μου – οπότε δεν δυσκολεύτηκα στο «χτίσιμο» τους. Το βασικό μου πρόβλημα ήταν η γραφή αυτή καθεαυτή και η συνέπεια στο γράψιμο. Το πρώτο πρόβλημα λύθηκε έπειτα από πολλή τριβή με το γράψιμο και μέσω των διορθώσεων που έκανα μόνη μου. (Συνήθως ολοκλήρωνα ένα κεφάλαιο και στη συνέχεια το διάβαζα από την αρχή, αφήνοντας στην άκρη την ιδιότητα του συγγραφέα και αναλαμβάνοντας το ρόλο του διορθωτή). Το πρόβλημα της συνέπειας, όμως, αποδείχθηκε πιο επίμονο απ’ ότι περίμενα. Επί ένα χρόνο περίπου δεν κατάφερνα να παράγω μεγάλη ποσότητα «ικανοποιητικού» λογοτεχνικά κείμενου κι έτσι η άνοιξη του 2015 με βρήκε με μόνο οκτώ κεφάλαια ολοκληρωμένα (238 σελίδες μέσα σε 22 μήνες – το λέω και ντρέπομαι).
Το πρόβλημα, τελικά, βρήκε τη λύση του όταν μια φίλη αποφάσισε να με «στρώσει» στη δουλειά, απαιτώντας να της δίνω από ένα καινούριο κεφάλαιο κάθε Παρασκευή για να το διαβάζει. Αυτό ήταν κάτι που γενικά με βοήθησε απερίγραπτα πολύ. Μέσα σε 7 μήνες κατάφερα να ολοκληρώσω 15 κεφάλαια και γύρω στα Χριστούγεννα υπολογίζω ότι θα πέσουν και οι «τίτλοι τέλους».

Παρασκευή μεσημέρι. Καφεδάκι, επιμέλεια και… λίγες πρόχειρες σημειώσεις για αυτά που πρέπει να διορθωθούν.

Writing Update – Νοέμβριος 2015

Ρίχνοντας μια ματιά στο εκτυπωμένο μου προσχέδιο και στις σημειώσεις που κράτησα κατά τον Νοέμβριο ομολογώ πως αυτό τον μήνα δεν έκανα και λίγα. Από πλευράς συγγραφής ολοκλήρωσα δύο κεφάλαια 10.000 λέξεων συνολικά, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι στην πράξη έγραψα τόσες πολλές λέξεις. Γενικά έχω έναν πολύ περίεργο τρόπο που γράφω. Παίρνω την ιστορία μου και τη χωρίζω σε διαφορετικά αρχεία word, τόσα όσα και κεφάλαια του τελικού βιβλίου που θα προκύψει. Στην συνέχεια ξεκινώ να γράφω από το πρώτο κεφάλαιο με κατεύθυνση προς το τελευταίο και όποτε προκύπτει ανέλπιστη έμπνευση σχετικά με κάποιο μελλοντικό κεφάλαιο, ανοίγω το αντίστοιχο αρχείο και την γράφω πρόχειρα εκεί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να συσσωρεύονται πολλές προχειρογραμμένες ιδέες όσο προχωράω προς το τέλος κι έτσι αυτό το μήνα, με το που άνοιξα τα αρχεία των δύο κεφαλαίων που έπρεπε να γράψω, αντίκρισα ένα βουνό από προχειρογραμμένες σκηνές, ιδέες και σημειώσεις. Τα κείμενα αυτά έπρεπε να ξεκαθαριστούν, να καθαρογραφούν και να εμπλουτιστούν με επιπλέον λεπτομέρειες, επομένως γι’ αυτό δεν ξέρω να σας πω πόσες καινούριες λέξεις έγραψα τελικά. Το σίγουρο πάντως είναι ότι προέκυψαν 44 ολοκληρωμένες σελίδες Α5, οι οποίες προστέθηκαν στο ήδη υπάρχον προσχέδιο των 560 σελίδων.

Συγγραφική Έρευνα:

Η έρευνα που πραγματοποιώ στο πλαίσιο του κάθε καινούριου κεφαλαίου (και του βιβλίου συνολικά) αποτελεί για μένα το πιο ενδιαφέρον και το πιο διασκεδαστικό κομμάτι της συγγραφής. Πρόκειται κυριολεκτικά για μια προσωπική πρόκληση, αφού συνήθως επιμένω πάρα πολύ στο να ακολουθώ πιστά τον αρχικό σκελετό της ιστορίας μου και αρνούμαι πεισματικά να αλλάξω και το παραμικρό στοιχείο της πλοκής που έχω ήδη σκεφτεί. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να ξοδέψω ατελείωτες ώρες αναζήτησης στο Google, έτσι ώστε να καταφέρω να εξηγήσω με βάση τους νόμους της φυσικής, της ιατρικής, της τεχνολογίας και της λογικής το καθετί που βοηθά τους ήρωες μου να φτάσουν στη λύση του μυστηρίου.

Το ελικόπτερο που μετέφερε τον Αμερικανό Τζον Κέρρυ στο αεροδρόμιο της Γενεύης απογειώνεται έπειτα από την αναχώρηση του Γραμματέα του Κράτους των ΗΠΑ για τη Βοστόνη με ένα C-17 της πολεμικής αεροπορίας. (FABRICE COFFRINI AFP/Getty Images)

Κατά το μήνα Νοέμβριο ασχολήθηκα κυρίως με την έρευνα σχετικά με τις συσκευές εντοπισμού και με την από αέρος μεταφορά ασθενών-τραυματιών. Στο θέμα της διάσωσης ομολογώ πως στάθηκα αρκετά τυχερή, αφού τον Μάιο του 2015 ο Αμερικανός πολιτικός Τζον Κέρρυ τραυματίστηκε στην Γαλλία, αναγκάζοντας τον αμερικανικό Τύπο να παρουσιάσει ένα εκτενέστατο ρεπορτάζ σχετικά με το πώς μεταφέρθηκε από τον τόπο του δυστυχήματος με ελικόπτερο στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Γενεύης κι ύστερα στη Βοστόνη με στρατιωτικό C-17. Στο θέμα της παρακολούθησης, δυστυχώς, δεν στάθηκα και τόσο τυχερή. Το ισχύον καθεστώς για τις συσκευές εντοπισμού απαγορεύει τη μεγάλη ακρίβεια των αποτελεσμάτων (30m στην καλύτερη περίπτωση) και δεδομένου ότι η πλοκή μου απαιτούσε ακρίβεια της τάξεως του ενός μέτρου για την παρακολούθηση και σύλληψη ενός εγκληματία, τελικά αναγκάστηκα με βαριά καρδιά να τροποποιήσω την αρχική μου ιδέα, βρίσκοντας έναν άλλο τρόπο εντοπισμού του δράστη.

Ολοκληρώνοντας το πρώτο μου Writing Update εύχομαι να μην σας κούρασα και να το βρήκατε έστω και για λίγο ενδιαφέρον. Η αλήθεια είναι πως είχα στο μυαλό μου να γράψω χιλιάδες πράγματα για τη συγγραφή και τώρα που το ξαναδιαβάζω νομίζω πως δεν έγραψα τίποτα, όμως καλύτερα που έγινε έτσι γιατί τουλάχιστον δεν κατέληξα κουραστική. Ελπίζω στο μέλλον να παρακολουθήσετε και τις επόμενες συγγραφικές μου αναφορές. Μέχρι τότε εύχομαι σε όλους μια καλή και δημιουργική συνέχεια!

© Μιχελακάκη Μαρια

Σημείωση προς κάθε ενδιαφερόμενο:

Κατ’ αρχάς να ενημερώσω ότι τα blogs που έχουν δηλώσει μέχρι στιγμής ότι συμμετέχουν στα Writing Updates είναι τα εξής:

• Της Φανής της φάνηκε ωραίο
• Cherrybookish’s Blog
• Όνειρα Παραμυθιού
• Ασημίνα Μακρή – Συγγραφέας
• Νυχτερινή Πένα

Οποιοδήποτε άλλος blogger θελήσει κάποια στιγμή να πάρει μέρος, δεν έχει παρά να μου αφήσει ένα μήνυμα κάτω από αυτή την ανάρτηση και εγώ με τη σειρά μου θα τον προσθέσω στη λίστα μας.

Επίσης, να αναφέρω ότι στην προηγούμενή μου ανάρτηση εκφράστηκε κυρίως ο εξής προβληματισμός σχετικά με τα Writing Updates:

Πώς θα μπορώ να βρω τα Writing Updates στο ιστολόγιο που επισκέπτομαι;

Δεδομένου ότι όλοι εμείς οι bloggers που συμμετέχουμε στα Writing Updates δεν έχουμε το ίδιο blog theme στο ιστολόγιό μας, ούτε και την ίδια διάταξη των Widgets (πρόσφατα σχόλια, κατηγορίες αναρτήσεων, ετικετοσυννεφο κτλ) είναι εύλογο το ότι θα επικρατήσει μια σύγχυση όσον αφορά στο «πού θα κλικάρει ο επισκέπτης/αναγνώστης ώστε να του εμφανιστούν οι σχετικές αναρτήσεις;» Προσωπικά σαν λύση θα πρότεινα να δημιουργηθεί από τον κάθε blogger μια κατηγορία αναρτήσεων με το όνομα «Writing Updates» (όπου εκεί θα κατηγοριοποιούνται όλα τα ποστ) και να είναι ορατή στο χώρο δεξιά ή αριστερά του blog του. Εναλλακτικά θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μια επιλογή στο βασικό μενού ή να εισάγουμε μια εικόνα στα Widgets του blog, ώστε με ένα και μόνο κλικ να μεταφερόμαστε στα συγκεκριμένα άρθρα. Ενδεικτικά μπορείτε να τα δείτε στο δικό μου blog και αν τελικά αποδειχθούν εύχρηστα, θα αφιερώσω ένα ποστ εξηγώντας πώς τα έφτιαξα.

(a) επιλογή στο βασικό Μενού και (b) εικόνα Widget

Τέλος, θα ήθελα να πω ότι παρ’ ολο που η αρχική ιδέα ήταν να γράφουμε ένα Writing Update το μήνα, τελικά είναι μάλλον προτιμότερο να γράφει ο καθένας οποτεδήποτε θέλει. Επομένως, καλό θα ήταν τα ονόματα των posts να είναι αριθμημένα για να καταλαβαίνουμε ποιό είναι πρώτο, δεύτερο κ.ο.κ. και να φέρουν και μία επεξήγηση. Πχ. «Writing Update 2: Η προσπάθεια να ολοκληρώσω το δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου μου» αντί για ένα σκέτο: «Writing Update 2». Ο λόγος που το προτείνω είναι επειδή η Google δυσανασχετεί με τους πανομοιότυπους τίτλους αναρτήσεων και για να μην δούμε το blog μας να κατακρημνίζεται στην κατάταξη αναζήτησης, καλύτερα να τροποποιούμε τον τίτλο του κάθε Writing Update ώστε να μην έχουμε όλοι οι bloggers τον ίδιο.

Φιλικά,

Μιχελακάκη Μαρία

Βιβλιογραφία – Αναφορές:

• https://www.rega.ch/pdf/einsatz/Merkblatt_Alarmierung_Rettungshelikopter_en.pdf
• http://www.dailymail.co.uk/news/article-3105986/Kerry-fly-home-U-S-military-plane-breaking-leg-official.html
• http://www.gpsmagazine.com/2009/04/liveviewgps_pt-10_portable_gps.php?page=2#.VlJbLl7tVqA

Image Credits:

• Image 1: http://www.photofunia.com
• Image 2, 3, 6: https://siggrafikitrela.wordpress.com
• Image 4: http://www.globalpost.com
• Image 5: http://www.rega.ch